تأثیر درجه انعطاف پذیری مالی بر سیاست مالی شرکت  در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از مهمترین مسائل در جامعه كنوني در داخل و خارج از كشور مسأله انعطاف پذيري مالي و تصميمات مالي شركتها مي باشد. يکی از تأثیرگذارترین عواملی که در اتخاذ تصمیمات تأمین مالی نقش بسزایی دارد، وجوه نقدی است که از طریق عملیات واحد تجاری ایجاد می شود. به همين خاطر تحقیقات گسترده اي در این حوزه به بررسی انگیزه شرکتها از نگهداری وجه نقد و تصميمات مطلوب مديران مالي پرداخته اند. لذا در این پژوهش به بررسی انعطافپذيري مالي بر سياستهاي مالي در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار  تهران می پردازیم. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت، یک پژوهش توصیفی با تاکید بر روابط همبستگی است، زیرا از یک طرف وضع موجود را بررسی میکند و از طرف دیگر، رابطه بین متغیرهای مختلف را با استفاده از تحلیل رگرسیون، تعیین می نماید علاوه براین، در حوزه مطالعات پس رویدادی (استفاده از اطلاعات گذشته) قرار می گیرد و مبتنی بر اطلاعات واقعی صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و سایر اطلاعات واقعی است.که با روش استقرایی به کل جامعه آماری قابل تعمیم خواهد بود.
 

تصميم گيري درست در سطح بنگاه هاي اقتصادي ، مستلزم وجود اطلاعات مالی شفاف مي باشد. اتخاذ تصميم های صحيح در سطح بنگاه ها موجب تخصيص بهينه منابع كمياب شده و باعث استفاده مطلوب از فرصتهاي سرمايهگذاری خواهد شد. انعطاف پذيری مالی يكي از عوامل موثر در رشد و شكوفايي واحدهای انتفاع ميباشد.درجه انعطافپذیری مالی نقش مهمی در توانمند ساختن مدیران در خصوص سرمایهگذاری در آینده ایفا میکند. مشکلات بازار سرمایه حفظ انعطاف پذیری را برای شرکتها جهت استفاده از فرصتهای سودآور الزامی کرده است. تهدیدات ناشی از بدهی شرکتها ممکن است مانع استفاده آن ها از فرصتهای سودآور شود، حتی هنگامی که مدیران و سهامداران علاقه مند به استفاده از این فرصتها هستند. تحصیل بهینه منابع منجر به موفقیت شرکتها در بازار شده و شرکتها از این طریق میتوانند فرصتهای بازار را با موفقیت دنبال کنند و از مزایای فعالیت در بازار بهرهمند شوند.(زارعی و تیموری،1389)انعطافپذیری مالی نقش مهمی در توانمند ساختن مدیران در خصوص سرمایه گذاری و سایر تصمیمات مالی در آینده ایفا میکند. مشکلات بازار سرمایه، حفظ انعطافپذیری را برای شرکتها جهت استفاده از فرصتهای سودآور الزامی کرده است. میرز (1977) نشان داد که چگونه تهدیدات ناشی از بدهی شرکتها ممکن است که مانع استفاده آنها فرصتهای سودآور شود، حتی هنگامیکه مدیران و سهامداران علاقمند به استفاده از این فرصتها هستند. تحصیل بهینه منابع منجر به موفقیت شرکت ها در بازار شده و شرکتها از این طریق میتوانند فرصتهای بازار را با موفقیت دنبال کنند و از مزایای فعالیت در بازار بهره مند شوند.

انعطاف پذیری مالی به عنوان درجه ای از ظرفیت یک شرکت است که میتواند منابع مالی خود را در جهت فعالیت واکنشی تجهیز کند تا ارزش شرکت را به حداکثر برساند (سوگ بیون، 2007). هیث (1978) انعطاف پذیری مالی شرکت را توانایی اقدام اصلاحی برای برطرف کردن مازاد پرداختی وجوه نقد برای دریافتهای نقدی پیشبینی شده با حداقل تأثیر بر درآمد فعلی و آینده یا ارزش سهام شرکت توضیح میدهد.
 

انجمن حسابداران خبره آمریکا (1993)  دیدگاه هیث را در مورد تعریف انعطافپذیری مالی اینگونه میپذیرد:

انعطافپذیری مالی توانایی برای انجام اقداماتی است که مازاد نیاز و پرداختهای نقدی بر منابع پیشبینی شده را حذف میکند. در مفاهیم نظری استانداردهای حسابداری ایران، انعطاف پذیری مالی عبارت است از توانایی واحد تجاری مبنی بر اقدام مؤثر جهت تغییر میزان و زمان جریان های نقدی آتی آن میباشد به گونه ای که واحد تجاری بتواند در قبال رویدادها و فرصتهای غیر منتظره واکنش نشان دهد. انعطاف پذیری مالی واحد تجاری را قادر می سازد تا از فرصت های غیر منتظره سرمایه گذاری به خوبی بهره گیرد و در دورانی که جریانهای نقدی حاصل از عملیات مثلاً بدلیل کاهش غیر منتظره در تقاضا برای محصولات تولیدی واحد تجاری در سطح پایین و احتمالاً منفی قرار دارد به حیات خود ادامه دهد.
 

شرکتهایی که درجه انعطاف پذیری مالی مناسبی دارند میتوانند در برابر فشارهای مالی مقاومت کنند و زمانی که فرصت های سودآور پیش می آید وجوه لازم به منظور سرمایه گذاری را با حداقل هزینه فراهم سازند.(گامبا و تراینتیس،2008) شرکتهای دارای درجه مناسبی از انعطاف پذیری مالی میزان قدرت استقراض ذخیره ای برای خود نگه می دارند تا بتوانند در سالهای بعد از سیاست محافظه کاری، سرمایه گذاری بیشتری کنند. همچنین شرکت های منعطف می توانند بعد از یک دوره سیاست اهرمی پایین، راحتتر وجوه خود را برای تامین مالی پروژه هایشان بکار گیرند و توانایی سرمایه گذاری آن ها باید کمتر وابسته به وجوه داخلی باشد. شرکتهای دارای انعطافپذیری مالی دارای توان اجتناب از درماندگی مالی در مواجه با شوک های منفی میباشند و هنگامی که فرصتهای سودآور افزایش یابد با هزینه پایین سرمایهگذاری میکنند که باعث افزایش کارایی سرمایه گذاری می گردد